- ҳидоят
- [هدايت]а. роҳи рост нишон додан, роҳнамоӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
иршод — [ارشاد] а. нишон додани роҳи рост, ҳидоят кардан ба роҳи ҳақ; раҳнамоӣ, ҳидоят; хати иршод кҳн. ҳуҷҷате, ки шайхони бузург ба шогирдони худ медоданд ва дорандаи чунин хат вакили комилҳуқуқи шайхи бузург ба шумор мерафт ва ҳаққи муридгирӣ пайдо… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
нишондод — [نشان داد] 1. раҳнамоӣ, ҳидоят; дастур 2. он чи (мас., рақам ё ҳарфе), ки асбобе нишон медиҳад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пешвоӣ — [پيشوائي] роҳнамо будан; роҳнамоӣ, ҳидоят, сардорӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
раҳнамоӣ — [رهنمايي] ниг. роҳнамоӣ; далолат, роҳнишондиҳӣ; раҳнамоӣ кардан роҳ нишон додан, ба коре ё ҷое ҳидоят намудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
роҳбар — [راهبر] 1. он ки роҳ нишон медиҳад, он ки касонро дар роҳе ҳидоят мекунад, ҳодӣ, роҳнамо 2. сардор, мудир; роҳбари идора … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
роҳбарӣ — [راهبري] роҳнишондиҳӣ, роҳнамоӣ, ҳидоят … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
роҳнамоӣ — [راه نمائي] роҳнишондиҳӣ, роҳбарӣ, ҳидоят … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҳудо — I [حدي // حدا] а. бо суруд рондани шутур; суруди уштуракиҳо; умуман суруд II [هدا] а 1. ростӣ; роҳи рост 2. ҳидоят, раҳнамунӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ